“Όποιος ενεργεί γενετήσια πράξη με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα με το άρθρο 351Α, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Οι γενετήσιες πράξεις μεταξύ ανηλίκων κάτω των δεκαπέντε ετών δεν τιμωρούνται, εκτός αν η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας είναι μεγαλύτερη των τριών ετών, οπότε μπορούν να επιβληθούν μόνο αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο, που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη, να παρίσταται σε γενετήσια πράξη μεταξύ άλλων, χωρίς να συμμετέχει σε αυτήν, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή αν ο ανήλικος είναι μικρότερος των δεκατεσσάρων ετών και με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του.”
Στην παρούσα διάταξη του νέου ΠΚ περιγράφεται κατά βάση το έγκλημα της αποπλάνησης ανηλίκων του άρθρου 339 του προϊσχύσαντος ΠΚ. Η ποινική κύρωση διαβαθμίζεται ανάλογα με την ηλικία του παθόντα ανήλικου νεότερου των δεκαπέντε ετών: α) αν αυτός δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, ο δράστης τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών· β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δέκα τέσσερα με κάθειρξη έως δέκα έτη και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.
Οι γενετήσιες πράξεις μεταξύ ανηλίκων κάτω των δέκαπέντε ετών, στην παρ. 2, ορίζεται ότι δεν τιμωρούνται, εκτός εάν η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας είναι μεγαλύτερη των τριών ετών, οπότε το δικαστήριο μπορεί να επιβάλλει αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα. Τέλος, κατά την παρ. 3, αξιόποινη είναι η πράξη εξώθησης ή παράσυρσης ανήλικου που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη να παρίσταται σε γενετήσια πράξη μεταξύ άλλων, έστω και αν δεν συμμετέχει σε αυτήν. Με την παρούσα διάταξη προστατεύεται η γενετήσια ελευθερία και η αγνότητα της παιδικής ηλικίας, προφυλάσσοντας τα παιδιά από πρόωρες σεξουαλικές σχέσεις και εμπειρίες.
Για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού, που σκοπό έχει την προστασία της αγνότητας της νεαρής ηλικίας, απαιτείται οποιαδήποτε γενετήσια πράξη με πρόσωπο νεώτερο των 12-14-15 ετών, κατά τις σ’ αυτήν ως προς την ηλικία διακρίσεις και προβλεπόμενες αντίστοιχα ποινές, η οποία αντικειμενικά προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, υποκειμενικά δε κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη. Κατά τη διάταξη του άρθρου 336 παρ. 2 του νέου ΠΚ, γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις. Απαιτείται οποιαδήποτε γενετήσια πράξη με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών, κατά τις σ’ αυτήν ως προς την ηλικία διακρίσεις, η οποία αντικειμενικά μεν προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και την περί των ηθών κοινή αντίληψη, υποκειμενικά δε κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη.
Με την έννοια αυτή αποτελεί γενετήσια πράξη όχι μόνον η συνουσία και η παρά φύση συνεύρεση, η πεολειξία, η αιδιολειξία, η επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη με τα γεννητικά όργανα του ανήλικου, εφόσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, διότι και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. Ενεργητικό υποκείμενο μπορεί να είναι άρρεν ή θήλυ πρόσωπο ή και πρόσωπο του ίδιου φύλου. Σε περίπτωση δράστη ηλικίας κάτω των 15 ετών, βλ. παρ. 2, για ειδική τιμώρηση. Το έγκλημα μπορεί να διαπραχθεί και από γυναίκα κατά άρρενος ανηλίκου. Παθητικό υποκείμενο μπορεί επίσης να είναι άρρεν ή θήλυ, ηλικίας κάτω των 15 ετών, ή κάτω των 12, 14 ή των 15 ετών, οπότε έχουμε και διαφορετική ποινή, χωρίς να απαιτείται αυτό να στερείται προηγούμενης σεξουαλικής εμπειρίας. Η ηλικία κρίνεται κατά τις διατάξεις των άρθρων 127, 241 β, και 243γ του ΑΚ και σύμφωνα με το χρόνο τέλεσης της πράξης.
Η πλάνη περί την πραγματική ηλικία του παιδιού συνιστά πραγματική πλάνη, που αίρει το δόλο του δράστη. Γενετήσιες πράξεις συνιστούν η συνουσία, η παρά φύση συνουσία και η κάθε ίσης βαρύτητας με τη συνουσία πράξη που προσβάλλει την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. Για την τέλεση αποπλάνησης δεν αρκούν γενετήσιου χαρακτήρα χειρονομίες ή προτάσεις, που συνιστούν το έγκλημα του άρθρ. 342 παρ. 2, αλλά απαιτείται η ενέργεια γενετήσιων πράξεων με το θύμα ή από το θύμα. Δόλος. Αρκεί και ενδεχόμενος δόλος, που υπάρχει όταν ο δράστης αμφιβάλλει, ως προς την ηλικία του παθόντος. Ο δράστης πρέπει να γνωρίζει ότι και το πρόσωπο κατά του οποίου κατευθύνεται η πράξη του έχει ηλικία κατώτερη των 15 ετών, αρκεί, όμως, ως προς το σημείο αυτό και ο ενδεχόμενος δόλος, που υπάρχει και όταν ο δράστης αμφιβάλλει ως προς την ηλικία του παθόντα.
Η συναίνεση του ανηλίκου ή η παρ’ αυτού πρωτοβουλία ή και πρόκληση δεν έχει σημασία. Παρ. 3. Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο, που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη, να παρίσταται σε γενετήσια μεταξύ άλλων πράξη, χωρίς να συμμετέχει σε αυτήν, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Με την παρούσα παρ. 3, που προστέθηκε με το άρθρ. 3 παρ. 4, 5, 6 του Α’ Κεφ. του Ν. 3727/2008, ο νομοθέτης κάλυψε ένα κενό που υπήρχε και τιμωρείται ο δράστης που εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο, που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη, να παρίσταται σε γενετήσια μεταξύ άλλων πράξη, έστω και αν δεν συμμετέχει σε αυτήν, σε βαθμό πλημμελήματος. Τετελεσμένη είναι η πράξη με την ενέργεια της γενετήσιας πράξης ή την ανοχή της· είναι δε νοητή και απόπειρα αυτής.
Συμμετοχή
Μπορεί να υπάρξει συμμετοχική δράση τρίτου προσώπου, υπό όλες τις μορφές. Η μητέρα που δίνει συμβουλές στη θυγατέρα της για διενέργεια γενετήσιων με συγκεκριμένο πρόσωπο πράξεων είναι συνεργός. Μεταβολή της κατηγορίας. Είναι επιτρεπτή η μεταβολή της παρούσας πράξης σε προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Ανεπίτρεπτη είναι η μεταβολή σε βιασμό, ενώ αντίθετα επιτρέπεται μεταβολή του βιασμού σε παράβαση του παρόντος άρ. 339 ΠΚ. Συρροή: Το παρόν έγκλημα είναι έγκλημα υπαλλακτικώς μικτό και τέλεσή του με περισσότερους τρόπους συνιστά ένα έγκλημα και επιβάλλεται μία ποινή.
Αν περισσότερες, διακεκριμένες μεταξύ τους, πράξεις του ίδιου δράστη στρέφονται κατά του ίδιου προσώπου, έχουμε γενετήσια πράξη κατ’ εξακολούθηση. Αν μία από τις περισσότερες κατ’ εξακολούθηση πράξεις έχει βαρύτερο χαρακτήρα από τις λοιπές (λ.χ. λόγω αύξησης της ηλικίας του παιδιού), το κατ’ εξακολούθηση έγκλημα αντιμετωπίζεται ενιαία με την αυστηρότερη του βαρύτερου ποινή πλαίσιο, αλλά κατά την επιμέτρηση θα συνεκτιμηθεί και η συνδρομή των ελαφρότερων πράξεων αποπλάνησης. Αν αποπλανούνται από τον ίδιο δράστη περισσότερα παιδιά, έχουμε αληθινή συρροή περισσότερων παραβάσεων άρ. 339 ΠΚ και όχι κατ’ εξακολούθηση έγκλημα.
Συρρέει αληθινά με ανθρωποκτονία και σωματικές βλάβες με πρόθεση, με βιασμό, με γενετήσια πράξη μεταξύ συγγενών, με κατάχρηση ανήλικων σε γενετήσια πράξη, με εκβίαση, με γενετήσια πράξη με κατάχρηση εξουσίας, με εκούσια απαγωγή με σκοπό την ακολασία, με αρπαγή ανηλίκου, με εγκατάλειψη εγκύου, με συκοφαντική δυσφήμηση, με μετάδοση μολυσματικής νόσου. Συρρέει επίσης αληθινά με διευκόλυνση του άρ. 348 ΠΚ, αν ο δράστης ενεργεί και ο ίδιος γενετήσιες πράξεις επί θύματος παιδιού. Στην παρ. 1 ορίζεται ότι ο δράστης τιμωρείται κ.λπ., αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα για το έγκλημα του άρθρου 351 Α, δηλαδή για γενετήσια πράξη με ανήλικο έναντι αμοιβής.
Η γενετήσια πράξη με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών ή που το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη, τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα με το άρθρο 351 Α, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη· β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη· και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Οι γενετήσιες πράξεις μεταξύ ανηλίκων κάτω των δεκαπέντε ετών δεν τιμωρούνται, εκτός αν η μεταξύ τους διαφορά ηλικίας είναι μεγαλύτερη των τριών ετών, οπότε μπορούν να επιβληθούν μόνο αναμορφωτικά ή θεραπευτικά μέτρα.Όποιος εξωθεί ή παρασύρει ανήλικο, που δεν συμπλήρωσε τα δεκαπέντε έτη, να παρίσταται σε γενετήσια πράξη μεταξύ άλλων, χωρίς να συμμετέχει σε αυτήν, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και χρηματική ποινή, αν ο ανήλικος είναι μικρότερος των δεκατεσσάρων ετών, και με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν έχει συμπληρώσει το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του (παρ.3).
Για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού απαιτείται οποιαδήποτε από γενετήσια άποψη ασελγής πράξη με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών, η οποία αντικειμενικά μεν προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και την ηθική, υποκειμενικά δε κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη, διότι και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. Ορθή και αιτιολογημένη παραπομπή για αποπλάνηση παιδιού (και όχι για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας) του κατηγορουμένου, ο οποίος άρχισε να χαϊδεύει ανήλικη στα οπίσθιό της και ενώ εκείνη τον απωθούσε, αυτός την αγκάλιασε σφικτά και προσπαθούσε να τη φιλήσει στο στόμα και να τη θωπεύσει στο στήθος.
Απαιτείται η τέλεση ασελγούς από οιαδήποτε άποψη πράξης με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών, κατά τις σχετικές ως προς την ηλικία διακρίσεις, η οποία αντικειμενικά μεν προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και την περί των ηθών κοινή αντίληψη, υποκειμενικά δε κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη, ο οποίος, στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να γνωρίζει ότι το πρόσωπο προς το οποίο κατευθύνεται η πράξη του έχει ηλικία κατώτερη των 10, 13 ή 15 ετών. Με την έννοια αυτή, έχει κριθεί ότι και στις δύο περιπτώσεις (άρθρων 336 και 339) αποτελούν ασελγείς πράξεις όχι μόνο η συνουσία και η παρά φύση ασέλγεια, αλλά και όλες οι πράξεις, οι οποίες αντικειμενικά μεν προσβάλλουν το αίσθημα της αιδούς και των ηθών, υποκειμενικά δε κατευθύνονται στην ικανοποίηση ή τη διέγερση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη.
Έτσι, έχει κριθεί ότι αποτελούν ασελγείς πράξεις με την παραπάνω έννοια και οι ψαύσεις και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος του θύματος, ο εναγκαλισμός και το καταφίλημα στο πρόσωπο και στο σώμα, εφ’ όσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, αφού και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας, η θωπεία του γεννητικού μορίου, η προστριβή του πέους στο σώμα του θύματος. Ασελγείς πράξεις είναι η κατά φύση ή παρά φύση συνουσία, η πεολειχία και άλλες, συναφείς με αυτές, πράξεις, όπως ο αυνανισμός ή ο ετεροαυνανισμός, η εισαγωγή δακτύλων στο αιδοίο ή στον πρωκτό του ανήλικου, η προστριβή του πέους στο αιδοίο ή στον πρωκτό του ανήλικου, οι ψαύσεις ερωτογόνων περιοχών του σώματος.
Όπως προκύπτει από την αντιπαραβολή των διατάξεων των άρθρων 339 παρ. 1 και 347 παρ. 1β περ. 1 του ΠΚ, σε περίπτωση που ενήλικος παραπλανά ανήλικο του ίδιου φύλου, νεότερο των 15 ετών, στο να ενεργήσει ή υποστεί παρά φύση ασελγή πράξη μαζί του, γνωρίζοντας την ανηλικότητά του αυτή, πραγματώνει συγχρόνως την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση τόσο του εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού (άρθρο 339 παρ. 1 ΠΚ), όσο και εκείνου της παρά φύση ασέλγειας, με την ειδικότερη μορφή του, που προβλέπεται και τιμωρείται από τη διάταξη του άρθρου 347 παρ. 1β περ. 1 του ΠΚ. Στην περίπτωση όμως αυτή πρόκειται για φαινομένη κατ’ ιδέαν συρροή μεταξύ των δύο αυτών εγκλημάτων, ενόψει και του ότι οι πιο πάνω διατάξεις που τα προβλέπουν και τα τιμωρούν σκοπούν στην προστασία του ίδιου έννομου αγαθού, που είναι το ανήλικο παιδί.
Επομένως στις μεν περιπτώσεις αποπλάνησης παιδιού του άρθρου 339 παρ. 1 εδ. α’ και β’ ΠΚ, η ποινικώς βαρύτερη (κακούργημα) πράξη της αποπλάνησης απορροφά την ποινικώς ελαφρότερη (πλημμέλημα) της πιο πάνω πράξης της παρά φύση ασέλγειας, που αποβαίνει έτσι μη τιμωρητή και συνεπώς μη αξιόποινη, ενώ στην περίπτωση της αποπλάνησης παιδιού του άρθρου 339 παρ. 1 εδ. γ’ ΠΚ (που τιμωρείται ως πλημμέλημα με ποινή φυλάκισης) η ποινικώς ελαφρότερη αυτή πράξη απορροφάται και συνεπώς αποβαίνει μη τιμωρητή και αξιόποινη από την μετ’ αυτής συρρέουσα κατ’ ιδέαν και βαρύτερα τιμωρούμενη (με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών μηνών) πιο πάνω πράξη της παρά φύση ασέλγειας.
Μεταξύ του βιασμού και της αποπλάνησης υπάρχει αληθής κατ’ ιδέαν συρροή, διότι μεταξύ των εγκλημάτων αυτών δεν υφίσταται ταυτότητα των προσβαλλόμενων αγαθών, τα οποία συγκροτούνται από διαφορετικά στοιχεία το καθένα και κανένα δεν απορροφάται από το άλλο, αφού κανένα δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο ή επιβαρυντική περίπτωση ή αναγκαίο μέσο τέλεσης του άλλου· και στο μεν έγκλημα του βιασμού προσβάλλεται το έννομο αγαθό της γενετήσιας ελευθερίας, ενώ στην αποπλάνηση παιδιών προσβάλλεται η αγνότητα της παιδικής ηλικίας από γενετήσιες προσβολές.
Αποτελεί ασελγή πράξη όχι μόνον η συνουσία και η παρά φύση ασέλγεια, αλλά η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος, ο εναγκαλισμός και η καταφίληση στο πρόσωπο και στο σώμα του παιδιού, εφόσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, αφού και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. Υποκειμενικούς απαιτείται δόλος άμεσος ή ενδεχόμενος και πρέπει να καταλαμβάνει όλα τα στοιχεία και ιδίως γνώση της ηλικίας του παθόντα, δηλαδή θεμελιώνεται ενδεχόμενος δόλος, αν ο δράστης αμφιβάλλει και αδιαφορεί συνάμα περί της ηλικίας του παθόντα.
Η συναίνεση του ανηλίκου ή η παρ’ αυτού πρωτοβουλία ή και πρόκληση δεν έχει σημασία. Όταν η πράξη του δράστη δεν είναι μία ήσσονος σημασίας ερωτική πράξη (ως 24 στιγμιαίος εναγκαλισμός και ασπασμός), αλλά είναι μία πράξη με έντονο γενετήσιο και ηδονιστικό χαρακτήρα, που κατέτεινε στη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του και η οποία προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, αλλά και την ακώλυτη γενετήσια εξέλιξη της παθούσας, τότε συντρέχει προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατά το άρθρο 337 ΠΚ. Η απόφαση αναφέρει τις κατ’ εξακολούθηση ασελγείς πράξεις του δράστη που προσέβαλαν σοβαρώς την αγνότητα της παιδικής ηλικίας [12 ετών] του παθόντα υιού του, πράξεις οι οποίες έτειναν στην ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής του δράστη ήτοι πράξεις με έντονο γενετήσιο και ηδονιστικό χαρακτήρα και οι οποίες προσβάλλουν το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, αλλά και την ακώλυτη γενετήσια εξέλιξη του παθόντα· δεν πρόκειται δε περί απλών ασελγών χειρονομιών ήσσονος σημασίας, ώστε να κριθούν ως προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας κατ’ άρθρο 337 ΠΚ. Μεταξύ των εγκλημάτων των άρθρων 339 και 342 του ΠΚ υπάρχει αληθινή συρροή και όχι κατ’ ιδέαν φαινομένη συρροή, όπως αιτιάται αβάσιμα ο αναιρεσείων και ορθά καταδικάστηκε για δύο αυτοτελή εγκλήματα, καθόσον με τις διατάξεις αυτές προστατεύονται διαφορετικά έννομα αγαθά· με την μεν πρώτη η αγνότητα της νεαρής ηλικίας των ανηλίκων και με τη δεύτερη η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ δράστη και θύματος. Αν περισσότερες διακεκριμένες πράξεις του δράστη στρέφονται κατά του ίδιου ανηλίκου, πρόκειται για έγκλημα κατ’ εξακολούθηση.
Πηγή : Κ. Φράγκος, Online κατ’ άρθρο ερμηνεία Ποινικού Κώδικα / Άρθρο 339. Γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ή ενώπιον τους.
